ΕμΡίς Ο€ΞΏΟ Ο€Ξ­Ο†Ο„ΞΏΟ ΞΌΞ΅ ΞΌΞ΅ τα μούτρα Οƒ´ Ξ­Ξ½Ξ±Ξ½ έρωτα…

ΞˆΟΟ‰Ο„Ξ±Ο‚, Ξ΅Ο€ΞΉΟ€ΞΏΞ»Ξ±ΞΉΟŒΟ„Ξ·Ο„Ξ±, Ξ΅Ξ½ΞΈΞΏΟ…ΟƒΞΉΞ±ΟƒΞΌΟŒΟ‚. ΀α τρία έψιλον σΡ ΞΌΞΉΞ± καινούρια σχέση. Κι ΞΏ ΟƒΟ…Ξ½Ξ΄Ξ΅Ο„ΞΉΞΊΟŒΟ‚ τους κρίκος; Άλλη ΞΌΞ―Ξ± λέξη που αρχί΢Ρι Ξ±Ο€ΟŒ έψιλον: ΕμΡίς.

ΕμΡίς που πέφτουμΡ ΞΌΞ΅ τα μούτρα Οƒ´ Ξ­Ξ½Ξ±Ξ½ έρωτα -Ξ� Οƒ’ Ξ±Ο…Ο„ΟŒ τέλος πάντων που αποκαλούμΡ έτσι- ΞΊΞ±ΞΉ στις Ξ΅Ο€ΟŒΞΌΞ΅Ξ½Ξ΅Ο‚ ΡβδομάδΡς ΞΌΞ±Ο‚ πΡρνάΡι σαν Ξ½Ξ± ´Ο„Ξ±Ξ½Ξ΅ Ο€ΞΏΞ½ΟŒΞ΄ΞΏΞ½Ο„ΞΏΟ‚. Ξ•Ξ΄ΟŽ που τα λέμΡ, καλύτΡρα Ξ½Ξ±´Ο„Ξ±Ξ½ Ο€ΞΏΞ½ΟŒΞ΄ΞΏΞ½Ο„ΞΏΟ‚ γιατί το Ξ΄ΟŒΞ½Ο„ΞΉ ΟŒΟƒΞΏ Ξ½Ξ± ´Ξ½Ξ±ΞΉ, ΞΈΞ± σΡ πονέσΡι ΞΌΞ―Ξ±, ΞΈΞ± σΡ πονέσΡι δύο ΞΊΞΉ ΟŒΟ„Ξ±Ξ½ πΡράσΡι ΞΈΞ± ξΡχαστΡί ΞΊΞΉ ουδΡμία Ρπίπτωση έχΡι μΡτά κάπου. ΞŒΟ„Ξ±Ξ½ ΟŒΞΌΟ‰Ο‚ έχΡις Ξ½Ξ± κάνΡις ΞΌΞ΅ Ξ±Ξ½ΞΈΟΟŽΟ€ΞΏΟ…Ο‚, λυπάμαι που ΞΈΞ± Οƒ´ απογοητΡύσω, αλλά ΡκΡί ΞΏ Ο€ΟŒΞ½ΞΏΟ‚ δΡν ξΡχνιέται Ο„ΟŒΟƒΞΏ Ρύκολα ΞΊΞ±ΞΉ τις Ο€Ξ΅ΟΞΉΟƒΟƒΟŒΟ„Ξ΅ΟΞ΅Ο‚ φορές μάλιστα έχΡι ΞΊΞΉ Ξ΅Ο€ΞΉΟ€Ο„ΟŽΟƒΞ΅ΞΉΟ‚ ΞΊΞ±ΞΉ θύματα.

Γιατί, τι ΞΌΞ±Ο‚ φταίΡι ΞΏ κακομοίρης ΞΏ άνθρωπος Ξ½Ξ± του γΡννάμΡ καλά καλά κάποια Ξ±Ο€´ τα πιο ΟŒΞΌΞΏΟΟ†Ξ± ΟƒΟ…ναισθΞ�ματα που μπορΡί Ξ½Ξ± Ξ½ΞΉΟŽΟƒΞ΅ΞΉ κανΡίς, κάνοντάς τον Ξ½Ξ± πιστΡύΡι πως Ρίναι Ξ±ΞΌΞΏΞΉΞ²Ξ±Ξ―Ξ± ΞΊΞ±ΞΉ μΡτά Ξ½Ξ± τον «Ξ±Ξ΄Ξ΅ΞΉΞ¬ΞΆΞΏΟ…ΞΌΞ΅» Ξ­Ξ½Ξ± πρωί ΡπΡιδΞ� συνΡιδητοποιΞ�σαμΡ ξαφνικά πως το ΞΌΟ€Ξ±Ξ»ΟŒΞ½ΞΉ που Ο†ΞΏΟ…ΟƒΞΊΟŽΞ½Ξ±ΞΌΞ΅ Ο„ΟŒΟƒΞΏ καιρό, ΞΌΞ΅ γΡμάτα Ξ±Ο€ΟŒ έρωτα Ο€Ξ½Ξ΅Ο…ΞΌΟŒΞ½ΞΉΞ±, έσκασΡ ΞΊΞ±ΞΉ πάΡι; Κι έστω ΟŒΟ„ΞΉ ΡίμαστΡ Ξ±Ο€´ αυτούς που δΡν τους νοιά΢Ρι τίποτΡ άλλο πέρα Ξ±Ο€´ την πάρτη τους. ΕμΡίς που Ξ΅Ξ½ΞΈΞΏΟ…ΟƒΞΉΞ±ΞΆΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅ Ο„ΟŒΟƒΞΏ Ρύκολα ΞΊΞ±ΞΉ βαφτί΢ουμΡ «Ξ­ΟΟ‰Ο„Ξ±» τον Ο€Ξ±ΟΞΏΟΞΌΞ·Ο„ΞΉΟƒΞΌΟŒ ΞΌΞ±Ο‚, νομί΢ΡτΡ δΡν έχουμΡ ΞΊΞ±ΞΌΞ―Ξ± Ρυθύνη Ξ³ΞΉΞ± τον Ξ΅Ξ±Ο…Ο„ΟŒ ΞΌΞ±Ο‚;

Ξ‘Ξ½Ξ±Ξ»Ο‰Ξ½ΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅ ξέρΡτΡ μέσα Ξ±Ο€´ τους κατά φαντασίαν έρωτές ΞΌΞ±Ο‚. Ξ¦ΞΈΞ΅ΞΉΟΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅. ΔίνουμΡ κάτι Ξ±Ο€ΟŒ ´Ξ΄Ο‰, κάτι Ξ±Ο€ΟŒ ´ΞΊΞ΅ΞΉ. Ξ£ΞΊΞΏΟΟ€ΞΉΞΆΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅. Ξ’ΞΉΞ±ΞΆΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅ Ξ½Ξ± δΡθούμΡ Ξ±Ο€´ τον Ο€ΟΟŽΟ„ΞΏ ΞΌΞ�Ξ½Ξ± ΞΊΞΉ ΡκΡί την πατάμΡ.

ΔιαφημιστικΞ� ΞΊΞ±Ο„Ξ±Ο‡ΟŽΟΞ·ΟƒΞ·

ΔιαφημιστικΞ� ΞΊΞ±Ο„Ξ±Ο‡ΟŽΟΞ·ΟƒΞ·

Έλα παραδέξου το. ΞˆΟƒΟ„Ο‰ ΞΊΞ±ΞΉ ΞΌΞ―Ξ± φορά στη ΞΆΟ‰Ξ� σου την πάτησΡς ΞΊΞΉ Ρσύ έτσι. ΔΡν έχΡι Ξ½Ξ± κάνΡι ΞΌΞ΅ τον βαθμό Ρξυπνάδας σου Ξ±Ο…Ο„ΟŒ, ΞΏΟ€ΟŒΟ„Ξ΅ ΞΌΞ· θΡωρΞ�σΡις τον Ξ΅Ξ±Ο…Ο„ΟŒ σου Ο‡Ξ±ΞΆΟŒ, σΡ ΞΊΞ±ΞΌΞ―Ξ± πΡρίπτωση. ΞŠΟƒΟ‰Ο‚ κάτι Ξ½Ξ± ΡίδΡς Οƒ´ ΡκΡίνον τον άνθρωπο που σΡ Ξ­ΞΊΞ±Ξ½Ξ΅ Ξ½Ξ± τον θαυμά΢Ρις ΞΊΞ±ΞΉ κάθΡ φορά που Ξ²ΟΞΉΟƒΞΊΟŒΟƒΞ±ΟƒΟ„Ξ±Ξ½ ΞΊΟΞ΅ΞΌΟŒΟƒΞΏΟ…Ξ½ Ξ±Ο€´ τα χΡίλη του. ΞŒΞΌΟ‰Ο‚ άλλο θαυμά΢ω κάποιον ΞΊΞΉ άλλο Ρίμαι ΡρωτΡυμένος ΞΌΞ±ΞΆΞ― του.

ΞœΟ€ΞΏΟΞ΅Ξ―Ο‚ Ξ½Ξ± θαυμά΢Ρις ΟŒΟ€ΞΏΞΉΞΏΞ½ θΡς, ΡίτΡ γιατί Ρίναι πΡτυχημένος στη δουλΡιά του, ΡίτΡ γιατί Ρίναι ΟŒΞΌΞΏΟΟ†ΞΏΟ‚, ΡίτΡ γιατί πολύ απλά, τα λέΡι ωραία. ΞŒΞΌΟ‰Ο‚ ΞΏ έρωτας δΡ βασί΢Ρται σΡ κάτι τέτοιο. Ξ ΟŒΟƒΞ΅Ο‚ φορές έχουμΡ δΡι Ο€Ξ΅ΟΞΉΟ€Ο„ΟŽΟƒΞ΅ΞΉΟ‚ Ξ±Ξ½ΞΈΟΟŽΟ€Ο‰Ξ½ που δΡν έχουν τίποτ´ Ξ±Ο€´ τα παραπάνω ΞΊΞΉ ΟŒΞΌΟ‰Ο‚ Ξ±Ξ³Ξ±Ο€Ξ�ΞΈΞ·ΞΊΞ±Ξ½ ΞΊΞΉ ΡρωτΡύθηκαν πολύ;

ΞœΞ±Ο‚ αρέσΡι βρΡ παιδί ΞΌΞΏΟ… Ξ½Ξ± κάνουμΡ όνΡιρα Ξ³ΞΉΞ± τον άλλον Ξ±Ο€´ το Ο€ΟΟŽΟ„ΞΏ ραντΡβού ΞΊΞΉΟŒΞ»Ξ±Ο‚. ΦτάνουμΡ μέχρι το γάμο ΞΊΞΉ αμολάμΡ ΞΊΞ±ΞΉ ΞΊΞ±Ξ½Ξ¬ Ξ΄Ο…ΟŒ κουτσουβΡλάκια Ξ½Ξ± γυροφέρνουν που Ξ½Ξ± ΞΌΞ±Ο‚ μοιά΢ουν ΞΊΞΉΟŒΞ»Ξ±Ο‚. Ξ— Ξ΅Ο€ΞΉΟ€ΞΏΞ»Ξ±ΞΉΟŒΟ„Ξ·Ο„Ξ± Ρίναι ΟƒΟ…Ξ½ΟŽΞ½Ο…ΞΌΞΏ του χαρακτΞ�ρα ΞΌΞ±Ο‚ ΞΊΞ±ΞΉ ΞΏ Ο€Ξ±ΟΞΏΟΞΌΞ·Ο„ΞΉΟƒΞΌΟŒΟ‚ κομμάτι της Ο€ΟΞΏΟƒΟ‰Ο€ΞΉΞΊΟŒΟ„Ξ·Ο„Ξ¬Ο‚ ΞΌΞ±Ο‚. ΓουστάρουμΡ Ξ½Ξ± λέμΡ μΡγάλα λόγια που ΡκΡίνη τη στιγμΞ� που τα ξΡστομίσουμΡ, Ξ½ΞΏΞΌΞ―ΞΆΞΏΟ…ΞΌΞ΅ πως τα ΡννοούμΡ. ΒλέπουμΡ ΞΊΞ±ΞΉ το δέκτη απέναντί ΞΌΞ±Ο‚ Ξ½Ξ± χαμογΡλάΡι ΞΊΞ±ΞΉ Ο‡Ξ±ΞΉΟΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅ που ΡίμαστΡ ΡμΡίς Ξ· αιτία.

ΞŒΟ„Ξ±Ξ½ ΟŒΞΌΟ‰Ο‚ συνΡιδητοποιούμΡ πως τΡλικά δΡν Ξ�ταν ΞΊΞΉ έρωτας, παρά μόνο Ξ­Ξ½Ξ±Ο‚ ακόμη Ξ΅Ξ½ΞΈΞΏΟ…ΟƒΞΉΞ±ΟƒΞΌΟŒΟ‚, τι κάνουμΡ; ΣΡ ποιον Ξ½Ξ± Ο€ΟΟ‰Ο„ΞΏΞ΄ΟŽΟƒΞΏΟ…ΞΌΞ΅ ΡξηγΞ�σΡις; Ξ£´ ΡκΡίνον τον άνθρωπο που Ο€Ξ»Ξ·Ξ³ΟŽΞ½ΞΏΟ…ΞΌΞ΅ έτσι άγαρμπα ΞΊΞ±ΞΉ τον σχολάμΡ πριν ΞΊΞ±Ξ½ μπορέσΡι Ξ½Ξ± καταλάβΡι Ξ±Ξ½ έφταιξΡ σΡ κάτι ΡκΡίνος Ξ� στον Ξ΅Ξ±Ο…Ο„ΟŒ ΞΌΞ±Ο‚ που αναρωτιέται ΞΊΞΉ ΞΏ ίδιος τι του συμβαίνΡι;

ΞŠΟƒΟ‰Ο‚ πρέπΡι Ξ½Ξ± τα βρούμΡ λίγο Ο€ΟΟŽΟ„Ξ± ΞΌΞ΅ τον Ξ΅Ξ±Ο…Ο„ΟŒ ΞΌΞ±Ο‚. Και καλό ΞΈΞ± Ξ�ταν στην Ξ΅Ο€ΟŒΞΌΞ΅Ξ½Ξ� ΞΌΞ±Ο‚ σχέση Ξ½Ξ± κρατάμΡ λίγο τα προσχΞ�ματα. Να ΞΌΞ· Ξ²ΞΉΞ±ΞΆΟŒΞΌΞ±ΟƒΟ„Ξ΅ Ξ½Ξ± βγάλουμΡ συμπΡράσματα ΞΊΞ±ΞΉ Ξ½´ Ξ±Ο†Ξ�σουμΡ τα «Οƒ´ Ξ±Ξ³Ξ±Ο€ΟŽ» του Ο€ΟΟŽΟ„ΞΏΟ… δΡκαπΡνθΞ�μΡρου στην άκρη. Ας ΞΌΞ· δικαιολογούμαστΡ πως τάχα το Ξ½ΞΉΟŽΞΈΞΏΟ…ΞΌΞ΅ ΞΊΞΉ Ξ±Ο‚ ΞΌΞ·Ξ½ Ξ±Ο†Ξ�σουμΡ τον Ξ΅Ξ½ΞΈΞΏΟ…ΟƒΞΉΞ±ΟƒΞΌΟŒ Ξ½Ξ± ΞΌΞ±Ο‚ ξΡγΡλάΡι ΞΊΞ±ΞΉ Ξ½Ξ± ΞΌΞ±Ο‚ κΡρδί΢Ρι. Ας Ριν´ ΞΏ άλλος ΟŒΟƒΞΏ Ξ΄ΞΏΟ„ΞΉΞΊΟŒΟ‚ θέλΡι αλλά ΞΊΞ±ΞΉ πάλι, ΞΌΞ·Ξ½ τα πιστΡύουμΡ ΞΊΞΉ όλα ΟŒΟƒΞ± λέΡι. Να προσπαθΞ�σουμΡ μάλιστα, Ξ±Ξ½ μπορούμΡ, Ξ½Ξ± τον συνΡτίσουμΡ ΞΊΞ±ΞΉ λίγο.

ΒάσΡι ΞΌΞΉΞ±Ο‚ ΟˆΟ…Ο‡ΞΏΞ»ΞΏΞ³ΞΉΞΊΞ�Ο‚ έρΡυνας, ΞΏ Ξ΅Ξ½ΞΈΞΏΟ…ΟƒΞΉΞ±ΟƒΞΌΟŒΟ‚ κρατάΡι μόνο Ξ³ΞΉΞ± τέσσΡρις ΞΌΞ�νΡς. Αν Ξ±Ο…Ο„ΟŒ το συναίσθημα ξΡπΡράσΡι τους τέσσΡρις ΞΌΞ�νΡς, Ο„ΟŒΟ„Ξ΅ Ρίσαι Ξ�δη ΡρωτΡυμένος.

΀ης ΞœΞ¬Ξ½ΞΈΞ±Ο‚ ΀σάμη

Ξ Ξ·Ξ³Ξ�